Sznureczniak, próchniczek... Sękocińskie zręby
Krótki wypad na odnowienia/młodniki i zrąb w Lasach Sękocińskich.
Próchniczek wąskolistny - masowe występowanie, nie przeszkadza mu światło, rośnie na pieńkach, ale nie bardzo świeżych. Trzeba się rozglądać za drewnem, które jest już bardzo ciemne, prawie czarne. Kępy są jasne, zielono-żółte. Po deszcze są intensywne, a rozmnóżki dziarsko sterczą na wszystkie strony.
Sznureczniak pełzający - najłatwiej go znaleźć wypatrując próchniczka i znajdując coś jeszcze mniejszego, jakby drobniutkie kuleczki (kępki mają podobny, zielono-żółty odcień), bez charakterystycznych łodyżek z rozmnóżkami (które ma próchniczek). Jest to tak drobny mech, że kompakt (Canon G9) z funkcją makro ledwo jest w stanie uchwycić szczegóły lub wyostrzyć, obiektyw trzeba wsadzić dosłownie w roślinę. Dziś po raz pierwszy próbowaliśmy zrobić mu zdjęcia pod binokularem, wyszły tak sobie (charakterystyczne czubki bocznych łodyżek, przypominające okrągłe szczoteczki, jakoś się pozwijały i mimo moczenia w wodzie nie dało się go przywrócić do stanu jak w lesie).
Oprócz tego chyba krzywoszczeć przywłoka - chyba, bo pomimo zdjęć spod binokularu nie jesteśmy pewni. Ekstremalnie długi hialinowy włosek, będący przedłużeniem żeberka - właściwie tylko C. introflexus spośród innych Campylopusów ma taki długi. Miejsce w zasadzie mogłoby pasować - suche piachy koło odnowienia sosnowego, obok sporo chrobotków, płucnica islandzka, widłozęby itd.
Towarzystwo, dostęp do binokularu i burza mózgów @marcinklisz
תגובות
הוספת תגובה